கருணாகரன் முதலிரவில் மனைவியைக் கண்டதுபோல அவளின் உடல் முழுவதும் முத்தமிட்டு சூடேற்றினான். வெறித்தனமான காட்டுப்புணர்ச்சியை விட்ட நகரத்தாரின் தன்மையான புணர்ச்சியில் அதிக சுகமும் கிளர்ச்சியும் கிடைப்பதை குயிலு உணர்ந்துகொண்டதால் அவன் செயலுக்கெல்லாம் வளைந்துகொடுத்து ஆணுறுப்பை பற்றி மெல்ல குலுக்கிவிடவும் செய்தாள். கண்ணில் தொடங்கி அவனது அதரங்கள் குயிலின்

அவன் சிந்திப்பதை அவள் கண்கொட்டாமல் பார்த்தாள். வேலை முடிந்து எழுந்தவள் உடல் நன்றாக வியர்த்திருந்தது. இடையோரமும், கொங்கைகளுக்கு நடுவிலேயும் வியர்வை கோடாக வழிவதை பார்த்த கருணாகரனின் உணர்ச்சிகள் அலைபாய ஆரம்பித்தன. மெல்ல எழுந்தான்." இங்கிருந்து நாகமலையை பார்க்கமுடியுமா " என்று கேட்டான்." ம் பார்க்கலாம். வாங்க " அவனை கைத்தாங்களாக குடிசையின் பின்புறம் அழைத்துச்சென்றாள்.

அம்பிகாதேவியின் பள்ளியறையில் அவளை புணரப்போவதை நினைத்து கருணாகரன் பெரும் கர்வம் கொண்டான். அவனது கர்வத்தை ஆமோதிக்கும் வகையில் தோலாயுதம் நீள ஆரம்பித்தது. மண்டபத்தினை அடுத்து சிறிய பாதை வழியாக செல்ல ராணியின் பள்ளியறை வந்தது. பள்ளியறையை இரண்டு கட்டுகளாக கட்டியிருந்தார்கள். அறையிலிருந்து பெரும் படிகளின் வழியாக மேலேறிச் செல்ல அங்கே பஞ்சனை போடப்பட்டிருந்தது.

விசையால் உந்தப்பட்டதை போல ராதை சட்டென்று எழுந்து நின்றாள். கருணாகரனின் தோலாயுதம் வெட்டப்பட்ட நாகத்தில் உடலைப்போல துடித்துக்கொண்டிருக்க குரல் வந்த திசையை நோக்கினான். அங்கே சாளுக்கிய மகாராணி அம்பிகாதேவி சர்வ அலங்காரத்துடன் மோகனச் சிலையாக நின்றுகொண்டிருந்தாள்.ராதையின் உடல் நடுங்கியது. ஆனால் கருணாகரன் மட்டும் அசையாமல் அமர்ந்திருந்தான். "இந்தச் சூழலில் வழக்கமாக

அம்பிகாதேவியை மீண்டும் சந்திக்க ஒரு வாய்ப்பு கிடைத்துவிட்டாலும் அவளை எப்படி நெருங்குவது என்று கருணாகரன் குழம்பினான். அரை நாழிகைக்கு பிறது பணிப்பென் வேறு ஒரு திரையை விலக்கிவிட்டு கையில் பழரசத்துடன் வந்தாள். இது தான் உள் நுழைந்த வழியாக இருக்கவேண்டும். இது போல இந்த அறைக்குள் பல வழிகள் இருக்கலாம் என்று கருணாகரன் இரண்டு வழிகளையும் மனதுக்குள் குறித்துக்கொண்டான்." என்ன

அவன் வந்த நாள் முதல் ஏங்கிக்கொண்டிருந்த குமுதா ஆடைகளைக் களைந்துவிட்டு மஞ்சத்துக்கே வந்துவிட்டாள். இன்பநாயகி பொறுமை இழந்து கருணாகரனை பிடித்து இழுத்தாள். அவனும் அவள் மீது பாய்ந்து தண்டை புழைக்குள் செலுத்தினான். பல வருடங்களாக தூர்ந்துபோயிருந்த இன்பநாயகியின் புழை இவன் தண்டுக்கு வழி விட மறுத்தது. காலை விரித்து வேகம் காட்டி கத்தியை செருகுவது போல ஓங்கி அழுத்த யோணியை

"பொல்லாத ஆள் நீங்கள். ஏதோ செய்து இரு படையையும் உடைத்துவிட்டீர்களே! "" ஆம். ரஞ்சனா! இப்படித்தான் உடைக்கவேண்டும். அதற்கு இன்னும் உள்ளே ஊறுருவவேண்டும். உன் அன்னையாரின் திட்டத்தில் காரணமிருக்கிறது " என்று நீண்ட பெருமூச்சுவிட்டான். நீண்ட நேரம் அவன் ஏரிக்கரையை ஆராய இடையூறு செய்ய மனமில்லாமல் மௌனமாகவே இருந்தாள். மெல்ல மாலை மயங்க ஆரம்பிக்க இருவரும் அங்கிருந்து

 "ஒரு வேண்டுகோள். இந்த முயற்சியில் நான் இறந்துவிட்டால் நீங்கள் வீரர்களை அனுப்புவதை நிறுத்தக்கூடாது. தொடர்ந்து இதற்கான முயற்சிகளை கையாளவேண்டும் " என்று கருணாகரன் கேட்டுக்கொண்டான்.இன்பநாயகி மெல்ல நகைத்தாள்."அது முடியாது கருணாகரா! அம்பிகாதேவியின் மீது சாளுக்கிய மன்னருக்கு நம்பிக்கை குறைந்துவிட்டதற்கான அறிகுறிகள் நிறைய இருக்கின்றன. இன்னும் இரண்டு மாதங்களில்

 மண்டபத்தை சுற்றிலுமிருந்த பெண்கள் ஒருவரையொருவர் அனைத்துக்கொண்டும் கொங்கைகளை தடவிக்கொண்டுமிருக்க மெல்ல தண்டாயுதத்தை தடவினான். அடுத்த வினாடி அவனது இரண்டு கைகளையும் இரு பெண்கள் பிடித்துக்கொண்டு ஆசனத்தின் இரண்டு பக்கங்களிலும் அமர்ந்தார்கள். அவன் கையை இருவரின் இடையையும் சுற்றிக்கொண்டு புஜங்கள் மீது சாய்ந்து " வீரரே.! உங்கள் கையால் தொடாதீர்கள் என்று

இடம்: காஞ்சி மாநகரத்தை அடுத்த காட்டு பகுதி. [கி.பி. 1211]ஒரே சீராக புரவியை செலுத்திக்கொண்டிருந்த கருணாகரனின் கண்கள் பாதையில் நிலைத்திருந்தாலும் உள்ளம் மட்டும் ஆழந்த சிந்தனையிலிருந்தது. அந்த சிந்தனையின் காரணமாக அவனது வாலிப முகத்தில் ஏற்பட்ட கவலை ரேகைகளுக்கு காரணம் இல்லாமலில்லை. தஞ்சையை ஆண்டுவந்த ராஜ குலோத்துங்க சோழனின் இரண்டாம் தலை நகரமாக இருந்த காஞ்சிமாநகரை மேலை