"ம். அப்புறம். மேல் வீட்டு அஞ்சலியக்கா வருவாங்க""அவளை என்ன பண்ணனும்?"என் மனைவி திரும்பி என்னை முறைத்தாள். நான் சற்று அடங்கி,"ஏன் இப்படி முறைக்கிற? என்ன பண்ணனும்னுதான கேட்டேன்""அப்படியா கேட்டீங்க? 'அவளை என்ன பண்ணனும்'. என்ன பண்ற மாதிரி உத்தேசம்?""ஏதோ வாய் தவறி வந்துருச்சுடி. என்ன பண்ணனும்னு சொல்லு"அவள் கொஞ்ச நேரம் என்னையே முறைத்துக் கொண்டு இருந்தாள். பின்பு சொன்னாள்."என்னோட

"ஷமிக்கணும், எனிக்கு இந்நு வய்யா, பின்னே நோக்காம்" என்று புரண்டு படுத்த சங்கரனை பார்த்து எனக்கு பற்றிக்கொண்டு வந்தது.இந்த ஆளுக்கு எப்போதுமே பிரச்சனை. ஆபீஸ், ஆபீஸ் என்று மாதக்கணக்கில் ஊர் சுற்றுவது. அப்புறம் சமயம் கிடைக்கும்போது இப்படி முடியாதென்று கூறிவிட்டு படுத்துக்கொள்வது வெறுப்பாக இருந்தது. மனம் விரகதாபத்தில் ஏங்கியது. நைட் கவுனை தூக்கிக்கொண்டு ப்ளவுஸை

என் பெயர் சிவா வயது 25 ஊரில் படித்துவிட்டு சென்னையில் வேலை கிடைத்து அக்கா வீட்டில் தங்கி வேலைக்கு போகிறேன். அப்பா பெயர் சாரதி அம்மா பெயர் மங்களம் அடுத்து இந்த கதையின் நாயகி அதான் என் அக்கா. பெயர் ரஞ்சனி வயது 32 கல்யாணம் முடித்ததோடு சென்னையில் செட்டில் ஆகிவிட்டால் ரெண்டு பையன். மூத்தவனுக்கு 4 வயது சின்னவனுக்கு வயது 1 மாமா ஐ டி கம்பெனியில் வேலை பார்க்கிறார்.எனக்கு இங்கே

"தம்மடிக்கிறியா மாப்ளை?" அத்தான் சிகரெட் பாக்கெட்டை நீட்டியபடி கேட்டார். நான் அத்தான் முன்பு தம்மடித்ததே கிடையாது. ஆனால் இப்போது பேசப்போகும் விஷயத்திற்கு, தம்மடித்தால் தேவலாம் என்று தோன்ற, ஒரு சிகரெட்டை உருவிக் கொண்டேன்.அத்தானும் ஒன்றை எடுத்து வாயில் வைத்துக் கொண்டார். அவரே பற்ற வைத்தார். இருவரும் அந்த மொட்டை மாடியில் நின்றவாறு, ஊரை வெறித்துப் பார்த்துக்கொண்டே

எனக்கு போதை சுள்ளென்று உச்சந்தலை வரை ஏறியிருந்தது. வாங்கி வந்திருந்த நான்கு ஃபுல் பாட்டில் விஸ்கியில், ஒரு பாட்டிலில் மட்டும் கால்வாசி மீதம் இருந்தது. மிச்சத்தை எல்லாம் நாங்கள் ஆறு பேரும் குடித்து தீர்த்திருந்தோம். தட்டில் இருந்த கடைசி ரெண்டு சிப்சையையும் வாயில் அள்ளிப்போட்டுக்கொண்டு, நான் மணிக்கட்டை திருப்பி மணி பார்த்தேன். இரவு ஏழு மணி. எழுந்துகொண்டேன்."சரிடா

நான் நந்தகுமார். என் நண்பன் அருண், அவன் பத்தாம் வகுப்பு வரை வேறு பள்ளியில் படித்துவிட்டு, எங்கள் பள்ளியில் என்னோடு +1 இல் வந்து சேர்ந்தான்.முதல் நாள் என் அருகில் வந்து அமர்ந்தான், பரஸ்பர அறிமுகத்திற்கு பிறகு இருவரும் நன்றாக பேசினோம், இருவரும் வெகு விரைவில் நெருங்கிய நண்பர்களானோம், அது எந்த அளவு என்றாள், இருவரும் சேர்ந்து நீல படம் பார்ப்பது (அப்போது என் வீட்டில் கணினி

மெதுவா மாலதி அருகே உட்கார்ந்து அவள் கையை எடுத்து அவன் கைக்குள் வைக்க மாலதி லேசா கண் திறந்து பார்த்து அரை தூக்கத்தில் என்ன தம்பி போன வேலை முடிஞ்சுதா என்று கேட்க இளவரசன் முடிஞ்சுது அண்ணி வந்து குளிச்சு கூட முடிச்சுட்டேன் ஆனா உங்களை இப்படி பார்க்கும் போது என்னால் என்னையே கட்டுப்படுத்த முடியவில்லை என்றதும் தான் மாலதி அவன் வார்த்தைகளின் தன்மையை உணர்ந்து முழுசாக கண்

 அவன் பழைய நினைவுகளை சொல்ல சொல்ல எனக்கும் அந்த நினைவுகள் மனதில் வந்தன. ஆனால் அன்னைக்கு என்ன செய்கிறோம் என்று எல்லாம் தெரியாது. அவனுக்கு ஒரு இடத்திலே வீங்கி இருந்தது. அதை உருவி விட்டா வலி குறையும் என்ற எண்ணத்தில் தான் செய்தேன். ஆனால் அவன் சொன்னது போல அவன் பல்லாவில் இருந்து பசை போல என்னமோ வெள்ளையா வந்தது வந்ததும் அவன் பல்லா வீக்கம் குறைஞ்சுது போல தோன்றியது. அப்போ நான்

 மாலதி திரும்பி பார்த்ததை அரவிந்த் கவனிக்கவில்லை. மாலதி அவனோடு கொஞ்சம் விளையாட முடிவு செய்து அரவிந்த் என்று தெரியாதவள் போல தம்பி என்ன விளையாட்டு இது நான் உங்க அண்ணி இப்படி எல்லாம் அண்ணி கிட்டே செய்வீங்களா கையை எடுங்க அது சரி காலையில் தான் வருவீங்கன்னு சொல்லிட்டு போனீங்க இப்போவே வந்து விட்டீங்க அவள் பேசி கொண்டிருந்தாலும் மனசு அரவிந்த் முலைகளோடு விளையாடுவதை

ரொம்பவே குழம்பி இருந்தேன். இந்த கொஞ்ச நாள் கள்ள உறவை தொடருவதா ஒரு கனவா நினைச்சு மறந்து விடலாமா மாலதி மாதிரி ஒரு அப்பாவி அதே சமயம் சுகம் தரும் பெண் தெய்வம் அவளை இவ்வளவு சீக்கிரம் மறந்து விட முடியுமா. யாருக்காக நான் இப்படி கிளம்பி வந்தேன் ரஞ்சித் பள்ளியிலே பார்த்து என்ன சார் இப்போயெல்லாம் வீட்டுக்கே வர்றது இல்லைனு கேட்டா என்ன பதில் சொல்லுவேன் குழம்பியபடியே தூங்கி