"பொல்லாத ஆள் நீங்கள். ஏதோ செய்து இரு படையையும் உடைத்துவிட்டீர்களே! "

" ஆம். ரஞ்சனா! இப்படித்தான் உடைக்கவேண்டும். அதற்கு இன்னும் உள்ளே ஊறுருவவேண்டும். உன் அன்னையாரின் திட்டத்தில் காரணமிருக்கிறது " என்று நீண்ட பெருமூச்சுவிட்டான். நீண்ட நேரம் அவன் ஏரிக்கரையை ஆராய இடையூறு செய்ய மனமில்லாமல் மௌனமாகவே இருந்தாள். மெல்ல மாலை மயங்க ஆரம்பிக்க இருவரும் அங்கிருந்து புறப்பட்டார்கள் ஓரிடத்தில் தேர் நிற்க ரஞ்சனா இறங்கினாள்.

" அத்தான். நீங்க தேரோட்டியுடன் செல்லுங்கள். மற்ற விபரங்கள் செல்லுமிடத்தில் தெரிந்துகொள்வீர்கள். " என்றவள் உள்ளத்தில் பெரும் புயல் வீசுவதை கருணாகரன் அவளின் முகபாவத்தில் உணர்ந்துகொண்டு மேற்கொண்டு ஏதும் பேசாமலிருக்க தேர் காஞ்சியின் வீதிகளில் கடுகிச் சென்றது.

காஞ்சியில் தனது அடுத்த கட்ட பணி ஆரம்பித்துவிட்டது என்றே எண்ணிய கருணாகரன் அது என்னவாக இருக்குமென்று சிந்தனையில் ஆழ்ந்தான். வெகு நேரம் பல வழிகளில் தன் மூளையை செலுத்தியும் விடை ஏதும் கிட்டாமல் நடப்பது நடக்கட்டுமென்று காத்திருந்தான். ஒரு பெரும் மாளிகைக்கு முன் தேர் நின்றது. தேரோட்டி அவனை உள்ளே அழைத்துச் செல்ல வாசலில் குமுதா அவனை வரவேற்றாள்.

" வாருங்கள். வாருங்கள் " என்று புன்னகைத்துக்கொண்டே மாளிகைக்குள்ளே அழைத்துச் செல்லாமல் சற்று ஒதுக்குப்புறமாக இழுத்துக்கொண்டு போனாள்.

" குமுதா.! இங்கே எனக்கென்ன வேலை "

" வாள் வீச்சுக்கு இங்கே வேலையில்லை. உங்கள் வாய் வீச்சு திறமைக்கு இங்கே சவால் நடக்கப்போகிறது. வெற்றி பெற்றால் கிடைக்கப்போவது அந்தப்புர தலைவி தேவயாணி. " என்றதும் கருணாகரனுக்கு பகுதி புரிந்தும் பகுதி புரியாமலும் புருவங்களை உயர்த்தி அவளைப் பார்த்தான்.

" வீரரே.! மகாராணியை அனுக தேவயாணியின் உதவி வேண்டும். ஆகவே, இவர்களை எப்படியாவது பேசி மயங்கவைத்து .. மயங்கவைத்து … உங்கள் கோல்வீச்சின் திறமையை காட்டிவிடுங்கள். பின்னர் எல்லாம் நலமாகவே நடக்கும் " என்று சொன்ன குமுதாவின் கண்களில் காமம் கொப்பளித்து அவன் ஆண்மையை துளைத்தது. அவளின் சொல் கேட்டு கருணாகரன் வெகுண்டான்.

" சீ. நீயெல்லாம் ஒரு பெண்ணா! ஒரு பதிவிரதையின் கற்பை களவுசெய்துதான் நான் காஞ்சியை வீழ்த்தவேண்டுமென்றால் அந்த  வீழ்ச்சியே தேவையில்லை. நீ மட்டும் ஒரு ஆணாக இருந்திருந்தால் இன்நேரம் உன் தலை பறந்திருக்கும் " என்று கண்கள் சிவக்க உறுமியவனைக் கண்டு குமுதாவின் காமம் மேலும் அதிகமானதே தவிர அடங்கவில்லை. அவனை சாந்தப்படுத்த முரட்டுக் கன்னங்களை மெல்ல தடவினாள்.

" சற்று பொறுங்கள். சோழர்களுக்கு எப்போதுமே அவசரம்தான். இவள் பதிவிரதையென்று உங்களுக்கு தெரியுமா.! இவளின் பஞ்சனையில் புரளாத மாவீரர்களே இல்லை. ஆனால் எளிதில் இவளை அடையமுடியாது. அதில் தான் உங்கள் திறமையைக் காட்டவேண்டும். உங்கள் நோக்கம் அவளுக்கு சற்றேனும் தெரியவந்தால் காரியம் கெட்டுவிடும். அதை மனதில் கொள்ளுங்கள் " என்றவள் இடையில் செருகியிருந்த ஒரு சுருக்கு முடிச்சை அவனிடம் கொடுத்தாள்.

" இது என்ன? "

" இதிலே பலவகையான ஆபரணங்கள் இருக்கின்றன. உங்களை சோழநாட்டு பொன் வியாபாரி என்று கூறியிருக்கிறேன். இனி எல்லாம் உங்கள் கையில் " என்றாள் குமுதா. கருணாகரன் மீண்டும் குழம்பினான்.

" குமுதா.! மகாராணியை அனுக நேரடியாகவே என்னை அழைத்துச் செல்வதாக அத்தை சொன்னார்கள். அப்படியிருக்கும்போது இவர்களின் உதவி எதற்கு? " என்று கேள்வி எழுப்பினான்.

" திட்டம் மாறிவிட்டது. உங்களை நேரடியாக அனுப்பாமல் இவள் முலமாக அனுப்பவே இந்த ஏற்பாடு. மேலும், நீங்கள் எங்களிடமிருந்து வந்தவரென்பதால் மகாராணியார் எச்சரிக்கையாக இருக்கக்கூடும். அதுவே ரகசியத்தை அறிய இடையூறாகவும் இருக்கலாம். இதனாலேயே இன்பநாயகி திட்டத்தை மாற்றிவிட்டார்கள். இப்போது புரிகிறதா.! " என்று சொல்லிவிட்டு அவனை மீண்டும் காமம் பொங்க பார்த்தாள். எப்படியும் இம்முறை காரியம் நிறைவேறவேண்டும் என இன்பநாயகி பெருமுயற்சி செய்கிறாள் என்பது கருணாகரனுக்கு புரிந்தது. "இருப்பினும் முன் பின் தெரியாத ஒரு பெண்ணை பேசி உறவுகொள்ள வைப்பது முடிகிற காரியமா! என்று வியந்தான்.

" வீரரே! சிந்திக்க நேரமில்லை. வாருங்கள் போகலாம். ஒன்று மட்டும் நிச்சயம். தங்களைக் கண்டால் தேவியாணியே மயங்கக்கூடும் என்று இன்பநாயகி சொன்னார்கள். தைரியமாக வாருங்கள். " என்று கூறி அவனை மாளிகைக்குள்ளே அழைத்துச்சென்றாள்.

அந்த மாளிகையின் முதல் கட்டிலிருந்த ஆசனத்தில் அமர வைத்துவிட்டு உள்ளே சென்றாள். சற்று நேரத்தில் குமுதாவுடன் பட்டுசீலையும் அங்களை முழுவதுமாக மறைக்கும் அளவுக்கு பொன்னாபரணங்களையும் அணிந்துகொண்டு வந்தாள் தேவயாணி. "அவளின் பார்வையிலிருந்த அலட்சியமும் நடையிலிருண்ட ராஜ தோரணையும் இவள் எளிதில் வசப்படக்கூடியவள் அல்ல" என்பதை கருணாகரனுக்கு தெளிவாக புரியவைக்க ஆசனத்திலிருந்து எழுந்து அவளை வணங்கினான்.

" அம்மா, இவர்தான் நான் கூறிய சோழநாட்டு வணிகர். இவர் பெயர் தேவன் " என்று தன்னை குலப்பெயரால் அறிமுகப்படுத்த இயற்பெயரை வேண்டுமென்றே மறைத்துவிட்டதை கருணாகரனும் கவனிக்கவே செய்தான்.

" ம்ம்ம், அமருங்கள் " என்று தலையசைப்பில்  வணக்கத்தை ஏற்றுக்கொண்ட தேவயாணி அவனை ஒரு முறை ஏற இறங்க பார்த்துவிட்டு எதிரேயிருந்த ஆசனத்தில் அமர்ந்தாள். முதல் பார்வையிலேயே கட்டழகன் அவளை கவர்ந்துவிட்டான் என்பதை புரிந்துகொண்ட குமுதா " நான் வருகிறேன் அம்மா! " என்று விடைபெற்றுக்கொண்டு வெளியேறினாள்.

இன்பநாயகியையும் ரஞ்சனாவையும் கலந்து செய்ததுபோன்ற உடலமைப்பு சற்றே சதை பிடிப்பாக இருந்தது. காஞ்சிப் பட்டுச்சீலையை உடல் முழுவதும் சுற்றியிருந்ததால் அங்கங்கள் அதிகம் வெளியே தெரியாவிட்டாலும் பட்டுக்கச்சைக்குள் அடங்காத கொங்கைகளின் அபார எழுச்சியே அவளின் உடல்வணப்புக்கு கட்டியம் கூறுவதுபோலிருந்தது.

" என்ன வணிகரே! வியாபாரத்தை ஆரம்பிக்கலாமே!" என்றதும் பையில் கையைவிட்டு கிடைத்த இரண்டு ஆபரணங்களை வெளியே எடுத்தான்.

ஒன்று கொற்கையின் பெரும் முத்துக்களால் ஆன மாலை. இன்னொன்று நவரத்தினங்கள் அனைத்தும் வரிசையாக கட்டப்பட்ட ரத்திரன ஆரம். சாரளத்திலிருந்து வீசிய மஞ்சள் வெளியில் நவரத்தினங்களும் தக தகவென ஜொலித்து அந்த இடத்தையே பலவண்ண கதிர்களால் அலங்கரித்தன. இந்த ஒற்றை ஆரத்தைக்கொண்டு ஒரு சிற்றரசையே விலைக்கு வாங்கமுடியும் என்றே கருணாகரன் நினைத்தான். ஆரத்தைக் கண்ட தேவயாணி திறந்த கண்களை மூடாமல் பார்த்தாள்.

" உங்கள் அழகுக்கு இது பொறுத்தமாக இருக்கும் அம்மணி.! " என்று ஆரத்தை அவள் கையில் கொடுத்தான்.

தேவயாணி அதை கையில் வாங்கும்போது இருவரின் விரல்களும் உரசிக்கொண்டன. எப்படியும் இதை தன்னால் விலைக்கு வாங்கமுடியாது என்று தேவயாணிக்கு தெரிந்தாலும் ஒரு முறை அணிந்தாவது பார்க்கலாம் என்று எண்ணினாள்.

" இது என்ன விலை.! " என்று ஆரத்திலிருந்து கண்களை அகற்றாமலே கேட்டாள். என்ன விலை சொல்வதென்று தெரியாமல் " பன்னிரண்டாயிரம் பொன் அம்மனி " என்று உளறினான்.

" நீங்கள் உண்மையிலேயே பொன் வணிகரா. இதன் மதிப்பை சரியாகத்தான் சொல்கிறீர்களா! " என்று அவனை ஏறெடுத்துப் பார்த்தாள்.

கருணாகரன் தன் விழிகளை அவள் விழிகளுடன் கலந்தான். அவளும் அவனுக்கு சளைத்தவளல்ல என்பது போல் விழியை அகற்றாமல் பார்த்தாள்.

" குறைவாகத்தான் சொல்கிறேன் அம்மணி. அதுவும் உங்களுக்காக " என்று தனது அஸ்திரத்தை வீசினான் கருணாகரன்.

" உங்களிடம் வேறு ஆபரணங்கள் இல்லையா " என்றாள்.

" நிறைய இருக்கிறது அம்மணி. இந்த ரத்தின ஆரத்தை அணிந்து பாருங்கள் " என்று அவளின் ஆசையை தூண்டினான். ஆரத்தை கழுத்தில் கட்டி அழகு பார்த்தாள்.

" அம்மணி. என்னிடம் இருப்பவை எல்லாமே ஒற்றை ஆபரணங்கள் " என்றான்.

" அதென்ன ஒற்றை ஆபரணங்கள் "

" இவற்றை மற்ற ஆபரணங்களுடன் அணியக்கூடாது. தனியே அணிய வேண்டும். மேலும் இது போன்ற பட்டு சீலைகள் உடுத்தும் போது அணியக்கூடாது. அவற்றை மெல்லிய ஆடைகளுடன் அணியவேண்டும். அதாவது, இவையெல்லாம் பள்ளியறைக்கு பொறுத்தமானவை. கனவனின் மனம் மகிழ்விக்க ராணிகள் அணிந்துகொள்வார்கள் " என்றான்.

" அப்படியென்றால் இரவில் தான் அணிய வேண்டுமா " என்று கேட்டவளின் பார்வை கருணாகரனின் மீது நிலைத்தது.

" ஆம் அம்மணி. இதை மட்டும் தனியே அணிந்து பாருங்களேன் " என்றான்.

" அதுவும் சரிதான் " என்று ரத்தின மாலையை கழட்டிவிட்டு மற்ற ஆபரணங்களையும் கழட்ட ஆரம்பித்தாள். ஒரு பெரிய பொன்மாலையை கழட்டும்போது கூந்தலில் சிக்கிகொள்ளவே அதை விடுவிக்க போராடினாள். இரண்டு கைகளும் பின்னுக்கு போனதால் கொங்கைகளை மூடியிருந்த சீலை சற்று விலகி அதன் முழு தின்மையும் கருணாகரன் கண்ணுக்கு விருந்தானது. அவளின் போரட்டத்தில் ஏற்பட்ட ஏற்ற இறங்கங்களை கண்டு இவன் மேலும் காம வயப்பட்டான்.

" அம்மணி பணிப்பெண்கள் யாரையும் காணவில்லையே. நான் உதவட்டுமா "என்று கேட்டான். சற்று யோசித்துவிட்டு " சரி, ஆனால் இங்கு வேண்டாம். உள்ளே வாருங்கள் " என்று தனது சயன அறைக்கு அழைத்துச்சென்றாள். அங்கே நுழைந்ததுமே இவளை எப்படியும் வசப்படுத்திவிடலாம் என்று கருணாகரனுக்கு நம்பிக்கை பிறந்தது. இருந்தாலும் எச்சரிக்கையாக இருக்கவேண்டும் என்று பொங்கியெழுந்த உணர்ச்சிகளை கட்டுப்படுத்திக்கொண்டான்.

அவனுக்கு முதுகு காட்டி அலங்காரத்துக்கு தயாராக இருக்கும் ராணி போல தேவயாணி நிற்க கருணாகரன் பின்புறமாக கூந்தலில் சிக்கியிருந்த பொன்மாலையை விடுவித்தான். கூந்தலுக்கு மிக அருகில் முகமிருந்ததால் அதிலிருந்து வந்த வாசனை தைலங்களின் மணம் நாசியைத்துளைத்து அவனது லிங்கத்துக்கு விறைப்பு கூட்டியது.

" உங்கள் கூந்தலில் மணம் அபாரமாயிருக்கிறது அம்மணி " என்றவன் ஒரு முறை நீளமாக மூச்சை இழுத்துவிட்டான். அவன் விட்ட மூச்சுக்காற்றின் உஷ்ணம் அவளின் காதுமடல்களை வருடிச்செல்ல மெல்ல அசைந்தாள்.

" ம்ம்ம் .. வேலையை மட்டும் பாரும் " என்று சொல்லி அவள் உணர்ச்சிகளை கட்டுப்படுத்த முயன்றாலும் ஒவ்வொரு அணிகலனாக அவன் கழட்டும்போது விரல்கள் கழுத்திலும் காதோரமும் உராய்ந்து அவளின் உணர்ச்சிகளை அதிகப்படுத்தின. அதோடு அவன் பின் பக்கம் நெருங்கி நின்றதால் பிருஷ்டங்களில் உரசிய முறுக்கேறிய தண்டு தேவயாணியின் காமாக்னியை மேலும் ஊதி அதிகமாக்கியது. எல்லாவற்றையும் கழட்டிவிட்டு ரத்தின ஆரத்தை அணிந்துவிட அவள் இவன் பக்கம் திரும்பினாள். பட்டுச் சீலையுடன் ரத்தின ஆரமும் இணைந்து ஜொலித்தது.

" அம்மணி. இதை அணியும் போது மெல்லிய ஆடைகளை அணியவேண்டும். அப்போது உங்கள் அழகை மேலும் அதிகமாக காட்டும் " என்று ஆரத்தை சரிசெய்வது போல அவளின் கொங்கை மேடுகளில் விரல்களை அலையவிட்டான்.

" சரி சற்று பொறும் " என்றவள் அங்கிருந்த திரை மறைவுக்குச் சென்றாள்.

பட்டுகச்சையும் அதையடுத்து பட்டுச் சீலையும் தொடர்ச்சியாக திரைச்சீலையின் மேல் வந்து விழ திரைக்கு பின்னால் தேவயாணி முழு நிர்வாணமாக நிற்பதையுணர்ந்த கருணகரனின் தோலாயுதம் துடிக்கத் துவங்கியது. திரைக்கு அருகில் தேவயாணி நின்றிருந்ததால் கருணாகரன் கச்சையோடு தண்டைத்தடவிக்கொண்டு நிற்பதைக் கண்டாள். சிறு சீலையொன்றை இடையில் கட்டிக்கொண்டு மெல்லிய வெண்ணிற கச்சையொன்றை எடுத்து அணியப்போனவள் கச்சையால் கொங்கைகளை மட்டும் மறைத்துக்கொண்டு திரையை விலக்கினாள்.

கருணாகரனுக்கு முதுகு காட்டிவண்ணம் " தேவரே.! இதை முடிந்துவிடும் " என்று சொல்ல அவளின் பின்புற எழில்மேடுகள் தந்த மயக்கத்தில் அவன் சிலையாக நின்றான். இடையிலிருந்த  மெல்லிய சீலை சற்றே பருத்த பின்புறக் கோளங்களுக்கு நடுவில் சிக்கிக்கொண்டு அதன் முழு செழுமையையும் எடுத்துக்காட்டியது. சதைப்பற்றான இடைக்கு மேலே முழுவதும் திறந்துகிடந்த முதுகுப்புறமும் பக்கங்களில் தெரிந்த மாங்கனிகளின் விளிம்புகளும் இந்திரலோகத்து பெண் அங்கே நிற்பது போன்ற பிரம்மையை அளித்தது. கச்சையை கட்டிவிட்டதும் மெல்ல அசைந்து மஞ்சத்தில் சென்றமர்ந்தாள்.

இத்தனை நேரம் மறைந்துகிடந்த மலர்க்குன்றுகள் இரண்டும் முழு எழுச்சியைக் காட்டின. கருவளையங்களும் அதன் நடுவிலிருக்கும் இளஞ்சிவப்பு காம்புகளும் மார்க்கச்சைக்குள் அடங்காமல் துள்ளிக்கொண்டிருந்தன. தேவயாணி தன்னையே ஒரு முறை அழகுபார்த்து வியந்தவள் இந்த கோலத்தின் தனக்கிருக்கும் கவர்ச்சி சாளுக்கிய ராணி அம்பிகாதேவிக்குகூட இருக்காது என்று நினைத்து கர்வம் கொண்டாள். அதனால் விட்ட நீண்ட பெருமூச்சில் அவள் கொங்கைகள் விம்மி அடங்குவதை கருணாகரன் வைத்த விழி மாற்றாமல் பார்த்துகொண்டிருந்தான்.

" அம்மணி, உங்களை இப்படி பார்த்தால் பிணம் கூட எழுந்து நிற்கும் " என்று மேலும் தூபம் போட்டான்.

தேவயாணியின் குறுநகை புரிந்தவண்ணம் " இன்னும் ஏதாவது அலங்காரம் மிச்சமிருக்கிறதா தேவரே! " என்று வினவினாள்.

" இருக்கிறது அம்மணி. சற்றே மலர்ந்து படுங்கள் " என்று சொல்லிவிட்டு செம்பிலிருந்த நீரை எடுத்தான்.

தேவயாணி கால்களை நீட்டியவண்ணம் ஒரு கையை கன்னத்தில் முட்டுக்கொடுத்து ஒய்யாரமாக படுத்துகிடந்தாள். நீர்த்திவலைகள் முத்து முத்தாக அவள் மார்பிலும் திறந்துகிடந்த வயிற்று பிரதேசத்திலும் விழுமாறு தெளித்தான். நீரின் குளுமையில் அவள் மெல்ல சிலிர்த்தாள். ரத்தினங்களிலிருந்து பிரதிபலித்த வண்ண கதிர்கள் நீர்த்திவலைகளில் பட்டு ஜொலித்தன. அந்த கவர்ச்சி அவனை விட அவளுக்கே அதிக காம உணர்ச்சிகளை தூண்டியது.

" இந்த கோலத்தில் கச்சையை இப்படி கட்டக்கூடாது அம்மணி. நான் சரி செய்கிறேன் " என்றவன் அவளின் அனுமதிக்கு காத்திராமல் முழுக்கொங்கைகளையும் மூடியிருந்த கச்சையை நடுப்பகுதியை மட்டும் மறைக்குமாறு அளவை சற்று சுறுக்கினான். கச்சைக்கு மேலும் கீழும் ஏற்பட்ட பிதுக்கங்கள் கருணாகரனை வெறிகொள்ள வைத்தன. மாங்கனிகளில் அவன் விரல் தந்த ஸ்பரிசத்தில் அவளின் மலர்க்காம்புகள் விறைப்படைந்து யோணிக்குள் இன்பநீர் வேகமாக சுரந்தது. இவன் எல்லை மீறுகிறான் என்று தெரிந்தாலும் அவளால் ஏதும் செய்ய இயலாமல் போனதை நினைத்து ஆச்சரியமடைந்தாள்.

அவள் கண்களில் தெரியும் காமத்தீ அனைவதற்குள் அதில் குளிர் காய்ந்துவிடவேண்டும் என்று நினைத்த கருணாகரன் நேரத்தை விரயம் செய்யாமல் பஞ்சனையில் தாவி அவளுக்கு அருகில் மண்டியிட்டான். அவளின் இரண்டு கைகளையும் பிடித்து தலைக்கு மேலே தூக்க " ம்ம்ம் என்ன செய்கிறாய் " என்று சூடாக வினவினாள்.

" கைகள் இந்த  நிலையில் இருக்கவேண்டும் அம்மணி. இடையை சற்று நெகிழ்ச்சியாக வைத்துக்கொள்ளுங்கள் " என்றவன் சட்டென்று இடையைப்பற்றி மெல்ல வளைத்தான். " ஆஹ்ஹ்ஹ்ஹ்" என்று அவளிடமிருந்து வெளிவந்த இன்பமுனகலை அடக்க முடியாமல் தவித்தாள்.

" என்னை வைத்து சித்திரம் எழுதப்போகிறாயா! போதும் அலங்காரம்" என்று அவள் வாய் சொன்னாலும் உடலில் எந்த அசைவும் இல்லை.

" தாங்களே ஒரு சித்திரம்தான் அம்மணி. பார்ப்பவர்களை உன்மத்தம் கொள்ள வைக்கும் காமச் சித்திரம் " என்றவன் அடிவயிற்றை தடவிக்கொண்டே கொங்கைகளில் அடிவாரத்தை பிடித்தான்.

" ம்ம்ம்ம்! தேவனே.! எல்லை மீறுகிறாய் " என்று அவளின் குரல் கோபத்துடன் வெளிவந்தது.

அந்த கோபம் அவள் கண்களில் இல்லாததைக் கண்ட கருணாகரன் இரண்டு கொங்கைகளையும் சட்டென்று இரு கைகளாலும் பற்றி மெல்ல அழுத்தினான். தேவயாணி உணர்ச்சி பிளம்பாக மாறிக்கொண்டிருந்தாள். விம்மிய கனிகள் இரண்டும் வேகம் வேண்டுமென்று கூச்சலிட ஆரம்பித்தன. இருப்பினும் முரட்டுத்தனமான புணர்ச்சியிலேயே நாட்டம் கொண்ட அவள் அதற்கு ஏற்றவன் இவன் தான் என்று நினைத்து " அடேய்.. சண்டாளா! நான் கூச்சலிட்டால் உன் தலை உருண்டுவிடும். விடு! " என்று அவள் தோள்களைப் பற்றி தள்ள முயற்சித்தாள்.

" இங்கேயே என் உயிர் போனால் அது எனக்கு சொர்க்கம் " என்றவன் சட்டென்று அவளின் செவ்விழ்களை கவ்விக்கொண்டே கச்சையை மேலேற்றி இரண்டு மலர்குன்றுகளையும் பலம் கொண்ட மட்டும் கசக்கினான்.

அவளின் எதிர்ப்பு மெல்ல அடங்கி வெறி அந்த இடத்தை ஆட்கொண்டது. அவனை இறுக்கி அனைத்து முதுகில் நகத்தால் கீறினாள். இவனும் காம்பினை விரலால் நசுக்கி இன்ப வேதனையை அதிகமாக்கிக்கொண்டே இடுப்புச் சீலையே மேலேற்றி யோணி மேட்டை பிசைந்தான். " ம்ம்ம் ம்ம்ம்ம் " என்று முனகிகொண்டே பின்புறத்தை தூக்கினாள். இதழை விட்டுவிட்டு அவளின் கொங்கையொன்றை சுவைக்க ஆரம்பித்தவனை பலம் கொண்ட மட்டும் அழுத்தினாள். நீளமான மலர்க்காம்பினை பற்களால் கடித்தான்.

" ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்ஸ் ம்ம்ம்ம் அப்படித்தான் .. ம்ம்ம்ம் ம்ம்ம் நன்றாக கடி " என்று மிருகபாஷையில் உளறி, சீலையை அவளே களைந்துவிட்டு முழு நிர்வாணமானாள். கொங்கைகளை பல் பதிந்து குருதி வரும்வரை மாற்றி மாற்றி கடித்துக்கொண்டே யோணி மேட்டில் பளீர் பளீரென்று அடித்தான்.

" தேவா.! ம்ம்ம் என்னைக் கொல் .. கொன்றுவிடு .. ம்ம்ம் ம்ம்ம்ம் " என்று கூச்ச்சலிட்டாள்.

இப்படி ஒரு காம வெறி பிடித்தவள் இருப்பாள் என்று கருணாகரன் கனவில் கூட நினைத்ததில்லை. சட்டென்று எழுந்து ஆடைகளை களைந்தான். தோலாயுதம் கொடிமரம் போல நட்டுக்கொண்டு நிற்க அதை அவளின் முகத்துக்கு நேரே ஆட்டினான். எலும்பைக் கவ்வும் நாய் போல லிங்கத்தைப் பிடித்து வாய்க்குள் விட்டுக்கொள்ள அப்படியே அவளுக்கு இரண்டு புறமும் கால்களை போட்டபடி தண்டை வேகமாக வாய்க்குள் செலுத்தி புணர ஆரம்பித்தான்.

மூச்சு முட்டினாலும் அவள் விடாமல் வாய் மதுனம் செய்தாள். தலைமுடியை பிடித்து இறுக்கிக்கொண்டே அழுத்தி அழுத்தி புணர்ந்தான். தேவயாணியில் வாயிலிருந்து எச்சில் பொங்கி கடவாய் வழியே வழிந்தது. தோலாயுதத்தை உறுவிக்கொண்டு மஞ்சைத்தை விட்டிறங்கியவன் அவளின் தொடைகளில் பளிச் சென்று பல முறை அறைந்தான்.

" ம்ம்ம்ம்ம் ஆஹ்ஹ்ஹ்ஹ்ஹ் .. ம்ம்ம்ம்ம்ம் ம்ம்ம்ம்ம்ம் " என்று அத்தனை வலியையும் இன்பமாக மாற்றிக்கொண்டு முனகினாள்.

மயிர்க்காட்டை பிளந்து இரு புறமும் தனித்தனியாக பிரிந்து கிடந்த யோணி இதழ்களை விரித்தான். சிவந்த மாங்கனியை பிளந்து வைத்தது போல மதனநீர் பொங்கியிருந்த யோணிபுழைக்குள் இரண்டு விரல்களை ஒரே நேரத்தில் நுழைத்தபடியே மன்மதமொட்டைக் கடித்து விரல் புணர்ச்சி செய்தான்.

தேவயாணி புட்டங்களை தூக்கி தொப் தொப்பென்று மஞ்சத்தில் இடித்தாள். கொங்கைக்காம்புகளை திருகி மிருக ஒலியில் கூச்சலிட தனங்களை பக்கங்களில் அறைந்துகொண்டே விரலை ஆழமாக செலுத்தி மாமிசம் சுவைப்பது போல மதன் மொட்டினை கடித்துச் சுவைத்து அவளின் வெறியை மேலும் அதிகமாக்கினான். சற்று நேரத்திலேயே பெரும் கூச்சலுடன் உச்சமடைந்து யோணிரசத்தை ஆறாக வழியவிட்டாள்.

அவளின் யோணி ரசத்தில் அத்தனை சுகந்தமில்லையென்பதால் அதை சுவைக்காமலேயே எழுந்த கருணாகரனை பார்த்து " ம்ம்ம் புணரு .. என் யோணியை கிழித்தெடு.! வாடா. .. ம்ம்ம் வா .. " என்று பரத்தையைவிட கேவலமாக கூச்சலிட்டாள்.

" உன் யோணிக்குள் இறங்காவிட்டல் என் தண்டுக்கு விமோசனமே கிடைக்காது தேவயாணி! " என்று சொல்லி அவளை இழுத்து தரையில் மண்டியிட வைத்தான்.

கொங்கைகளை மஞ்சத்தில் அழுத்திக்கொண்டு அவள் குனிந்துகிடக்க துக்கி நின்ற இரண்டு பெரும் பிருஷ்டங்களையும் மாறி மாறி அறைந்தான். அவனின் அழுத்தமான அடிகளை அவன் அனுபவித்து கூச்சலிட்டாள். சிவந்த புட்டங்களுக்கு நடுவில் ஆசனப்புழை விரிந்து சுருங்க கருணாகரன் கட்டைவிரலை அதனுள் ஆழமாக விட்டுக்கொண்டு யோணியில் தண்டை நுழைத்தான். உருவம் சற்று பெரிதாக இருந்தாலும் புழையின் இறுக்கம் அதிகமாகவே இருக்க மஞ்சமே அதிரும்படி வேகமாக இடித்தான்.

" ஆஹா . ம்ம்ம் அப்படித்தான் .. ம்ம்ம்ம் அதிரபுணரடா என் காமதேவா.! ம்ம்ம் ஆஹ்ஹ்ஹ்ஹ் ஹ்ஹாஹ்ஹா " என்றவள் அவனை தகாத வார்த்தைகளால் வசை மாறியும் பொழிந்தாள். அவளின் பேச்சை கேட்டு வெகுண்ட கருணாகரன் தன் தண்டை எடுத்து ஆசனபுழையில் அழுத்தினான்.

" அய்யோ .. ம்ம் வேண்டாம்.. வேண்டாம் .. " என்று அவள் துடிக்க துடிக்க கோலாயுதத்தை ஆசனப்பிளவில் விட்டு கோபத்தையெல்லாம் திரட்டி முரட்டுத்தனமாக புணர்ந்தான். இப்படி ஒருவனுக்காகவே தவம் கிடந்தவள் போல உச்சகட்ட காமத்தை ஒவ்வொரு வினாடியும் அனுபவித்த தேவயாணியின் யோணி கார்த்திகை மாதத்தின் அடைமழை போல பெருக்கெடுத்து வழிந்துகொண்டிருந்தது.

இரண்டு புழைகளையும் நெடு நேரம் மாற்றி மாற்றி இவன் புணர்ந்தாலும் விந்து வருவதற்கான அறிகுறியே இல்லாததால் தேவயாணி அதற்கு மேல் தாக்குப்பிடிக்க முடியாமல் " போதும் தேவரே! என்னை விட்டுவிடுங்கள்.. போதும் போதும்.. விட்டுவிடுங்கள் " என்று கெஞ்ச ஆரம்பித்தாள்.

ஒரு வழியாக இவளை வசப்படுத்திவிட்டோம் என்ற வெற்றிச் செருக்குடன் கருணாகரன் தண்டை உருவிக்கொண்டு குலுக்கினான். தேவயாணி மிகவும் களைத்துப்போய் தரையில் உட்கார்ந்ததும் தண்டை அவளின் வாய்க்குள் விட்டான். அவளும் தனக்கு வாய் தெரிந்த வித்தையெல்லாம் காட்டியும் நெடு நேரம் கழித்தே கருணாகரனின் தண்டில் விந்து வெளியேறியது. மொத்தமாக எல்லாவற்றையும் விழுங்கிவிட்டு தண்டில் முத்தமிட்டாள்.

" தேவரே.! இதற்கு நான் அடிமை. இந்த சுகம் எனக்கு என்றென்றும் வேண்டும். என்னை விட்டு பிரியாதீர்கள் " என்று கொஞ்சினாள். காமபோதை பெண்ணை எப்படியெல்லாம் மாற்றுகிறது என்பதை கருணாகரன் நேரில் கண்டான்.

" தேவயாணி.! நான் வந்தது வியாபாரம் செய்வதற்கு. உன்னுடன் இருந்துவிட்டால் என் வேலைகள் என்னாவது "

தேவயாணி யோசித்தாள். இவனை எப்படியாவது மகாராணியிடம் அறிமுகம் செய்துவைத்தால் இவன் ஆண்மைக்கு ஏற்ற பரிசு ராணியிடமிருந்து தனக்கு கிட்டும். அத்தோடு பல சலுகைகளையும் பெறலாம். மேலும் இவனையும் நம் பார்வையிலேயே வைத்துக்கொண்டு வேண்டிய சுகமும் பெறலாம் என்று திட்டமிட்டாள்.

" உங்கள் வியாபாரத்துக்கு நான் பொறுப்பு. இரண்டு நாட்களில் மகாராணியிடம் பேசிவிட்டு உங்களை அரண்மனைக்கு அழைத்துச் செல்கிறேன். உங்கள் மொத்த வனிகமும் அங்கேயே செய்துகொள்ளலாம் " என்று குழைந்தாள். பழம் நழுவி பாலில் விழுந்ததாகவே கருணாகரன் எண்ணினான்.

" சரி, எனக்கு வியாபாரம் நடக்குமானால் நான் தயார். நான் நாளை இரவு உன்னை மீண்டும் சந்திக்கிறேன் " என்று ஆடைகளை அணிய ஆரம்பித்தான்.

" எப்படியும் தாங்கள் வெளியில் தானே தங்கவேண்டும். என் மாளிகையிலே தங்கிக்கொள்ளுங்களேன் " என்று அவனை இழுத்தாள்.

" இன்று வேண்டாம். ஒரு முக்கிய அலுவல் இருக்கிறது. நாளை இரவு நான் நிச்சயம் வருகிறேன். ஆனால், என் வியாபாரம் எனக்கு மிகவும் முக்கியம் " என்றவன் புறப்பட எத்தனித்தான்.

" சரி, அப்படியே ஆகட்டும். இதை எடுத்துக்கொண்டு போங்கள். இதை வாங்கும் அளவுக்கு என்னிடம் வசதியில்லை. உங்கள் வியாபாரத்தை அரண்மனையில் வைத்துக்கொள்ளலாம் " என்று கழுத்தில் கிடந்த ரத்தின மாலையை கழட்டினாள்.

" இப்போது கழட்ட வேண்டாம். நாளை வாங்கிக்க்கொள்கிறேன். அது என்னிடம் இருப்பதைவிட உன்னிடம் இருப்பதே பாதுகாப்பானது " என்று சொல்லி அவளிடம் விடைபெற்றுக்கொண்டு வெளியே வந்தான். தான் வந்த பாதையை கவனித்திருந்ததால் நடந்தே செல்லலாம் என்று வீதியில் இறங்க அவனுக்காவே காத்திருந்த தேரோட்டி ஓடிவந்தான்.

கருணாகரன் இன்பநாயகியின் மாளிகையை அடைவதற்குள் இருட்டிவிட்டது. அவளிடம் விபரங்களைச் சொன்னான். திட்டத்தில் செய்த மாற்றம் சிறப்பாகவே முடிந்ததில் அவளும் மகிழ்ந்தாள்.

" கருணாகரா.! இன்னும் இரண்டு நாட்களில் நீ அரண்மனைக்குள் இருப்பாய். இனிமேல் தான் நீ மிகவும் கவனமாக இருக்க வேண்டும். நீ சென்று ஓய்வெடுத்துக்கொள். நாளை சந்திக்கலாம் " என்று சொல்லிவிட்டு இரவில் வரப்போகும் கனவான்களை கவனிக்க சென்றுவிட்டாள் இன்பநாயகி.

கருணாகரன் அறையில் ரஞ்சனா இவன் வரவுக்காக காத்திருந்தவள் கண்டதுமே ஓடிவந்து இறுக அனைத்துக்கொண்டாள். மிருகத்தனமாக புணர்ந்துவிட்டு வந்தவனுக்கு இந்த அனைப்பு இதமாக வருடுவது போலிருந்தது.

" அத்தான். போன காரியம் ஜெயம் தானே! " என்று இடைவாளை கழட்டினாள்.

" ம்ம்ம். ஜெயம்தான் ரஞ்சனா! "

" இரவு வரவீர்களோ.! மாட்டீர்களோ! என்று ஐயமாகவே இருந்தது. எப்படி அவளை விட்டுவிட்டு வர மனம் வந்தது " என்றாள் சிரித்துக்கொண்டே.

" உனக்கு என் மீது கோபமில்லையா ரஞ்சனா! "

" கடமையைத்தானே செய்கிறீர்கள். இதிலென்ன கோபம். கண்டபடி சிந்தித்து மனதை குழப்பிக்கொள்ளாதீர்கள். ஸ்னானம் செய்கிறீர்களா! " என்று அன்பொழுக கேட்டாள்.

கருணாகரன் குளித்துவிட்டு வந்தான். இருவரும் இணைந்தே அமுதுண்டார்கள். அன்றைய இரவில் நிலவுக்கு நெடுநேரம் வேலையிருந்தது.

தேவயாணியையே கருணாகரன் கவிழ்த்துவிட்டதால் இனி எந்த பாடமும் தேவியில்லை என்று இன்பநாயகி முடிவுசெய்தாள். எந்த நேரத்திலும் அவன் அரண்மனைக்கு போய்விடலாம். இப்படி ஒரு அற்புத மன்மதனை அனுபவிக்காமல் என் வாழ்க்கை பூர்த்தியடையாதே! நினைக்கும் போதே இன்பநாயகியின் புழைக்குள் தேனூற ஆரம்பித்தது. காலையில் எழுந்த ரஞ்சனாவை இன்றும் பாடம் இருக்கிறது என்று சொல்லி ஏரிக்கரைக்கு அனுப்பிவிட்டு அன்றைய கடைசி பாடத்துக்கு வேண்டிய ஏற்படுகளை அமுதாவையும் குமுதாவையும் கவனிக்க சொன்னாள்.

கருணாகரனின் வழக்கமான காலை நேரம் முடிந்து ஆடையுடுத்தி இன்பநாயகியை சந்திக்க வேண்டுமென்று பணிப்பெண்ணிடம் சொன்னான். பணிப்பெண்ணுக்கு பதில் குமுதா அறைக்கு வந்தாள்.

" வீரரே. இன்றைய பாடம் சற்று நேரத்தில் தொடங்கும். இன்பநாயகியே தங்களுக்கு பாடம் எடுப்பார்கள் " என்று காமரசம் சொட்ட சொன்னாள். கருணாகரன் வியப்பின் எல்லைக்கே போனான். இன்பநாயகியை அத்தையின் ஸ்தானத்தில் பார்க்கும் போது அவளுடன் எப்படி கலவி செய்வது என்று அவன் உள்ளம் ஒப்புக்கொள்ள மறுத்தது.

" நீ போய் அவர்களை முதலில் வரச் சொல். நான் சில காரியங்கள் விவாதிக்க வேண்டும் " என்று சொன்னதும் அவன் குழப்பத்தை புரிந்துகொண்ட குமுதா " சரி என்னுடன் வாருங்கள்" என்று அவனை அழைத்துக்கொண்டு நாட்டிய மண்டபத்துக்குச் சென்றாள்.

மண்டபத்தில் நடுவே தரையில் மஞ்சம் விரிக்கப்பட்டிருந்தது. சுற்றிலும் நாலைந்து பெண்கள் அமர்ந்திருக்க நடுவில் நாயகியாக இன்பநாயகியே படுத்திருந்தாள். இது நாள் வரை அவன் கண்ட இன்பநாயகி அங்கில்லை. காமத்தின் மொத்த உருவமாக மெல்லிய கச்சையும் இடுப்பில் சிறு சீலையும் அணிந்திருந்தவள் உடலில் வேறு ஏதும் ஆபரணங்கள் இல்லாமல் ஒற்றை மாணிக்க மாலை மட்டும் கிடந்தது. நேற்று தேவயாணியையும் இதே கோலத்தில் பார்த்திருந்த கருணாகரன் அவளுக்கும் இவளுக்கும் எத்தனை வித்தியாசம் என்று சிந்தனையில் ஆழந்தான்.

காமமோகினியாக தேவயாணி இருந்தாள். இன்பநாயகியோ காமதேவதையாக தெரிந்தாள். மோகினியின் கண்களில் இருக்கும் வெறி இவளிடம் இல்லை. மாறாக அன்பு கலந்த காமம் இன்பநாயகியிடம் மிதமிஞ்சி பொங்கிக்கொண்டிருந்தது. சில நாட்களிலேயே காமத்தில் முழுவதுமாக திளைத்திருந்த கருணாகரனுக்கு அவள் அங்கங்கள் அத்தை என்ற உறவை மாற்றி காமபெட்டகமாகவே தெரிந்ததால் இவனும் புன்னகைத்தான்.

" வாருங்கள் பிரபு " என்று காமக்குரலில் அழைத்தாள் இன்பநாயகி. பெயர் சொல்லாமல் மரியாதையுடம் அழைத்தது இவனுக்கு காமபோதையை ஏற்ற அவளருகில் சென்று அமர்ந்தான்.

அங்கிருந்த பெண்கள் நால்வரும் புதியவர்களாக இருந்தார்கள். அனைவருக்கும் பிராயம் முப்பதைக் கடந்தேயிருக்கும். இருப்பினும் நாற்பந்தைந்து வயதைக் கடந்த இன்பநாயகியே எல்லோரையும் விட இளமையாக தெரிந்தாள். கச்சைக்குள்ளிருந்த பருத்த தனங்கள் அடங்காமல் திமிறிக்கொண்டிருந்தன. அடிவயிற்றில் விழுந்திருந்த ஒற்றை மடிப்பில் மறைந்து கிடந்த பொன்சங்கிலியும் அதற்கு கீழே செழுத்தோடியெ பெரும் தொடைகளின் வணப்பும், தொடைகளுக்கு நடுவில் அடர்ந்த மயிர்க்காடுகளால் உப்பியிருந்த மன்மத மேடும் கருணாகரனின் உணர்ச்சிகளை சிதறடித்தன.

" அத்தை, இவர்கள் எதற்கு. இங்கு ஏன் மஞ்சம் விரித்திருக்கிறீர்கள் " என்றான்.

" மஞ்சம் அறைக்குள் தான் விரிக்கவேண்டும் என்று கட்டாயம் இல்லை பிரபு. பிறர் பார்க்க கலவிகொள்ளும் போது அதன் சுகமும் கிளர்ச்சியும் அலாதியானது " என்றவள் அவன் கச்சைக்குள் துடித்துக்கொண்டிருந்த அவன் தோலாயுதத்தை தடவினாள். இன்பநாயகியின் வெளிறிய இதழ்களையும் அவள் கண்களில் கொந்தளிக்கும் காம உணர்ச்சிகளையும் கண்கொட்டாமல் கண்டு கொண்டிருந்தவன் இதழ்மீது இதழ் வைத்து இன்ப ரசம் பருக ஆரம்பித்தான்.

அவன் உறிஞ்சும் வேகத்தில் ‘இதழாலேயே புழையை பொங்கவைத்து விடுவானோ" என்று நினைத்த இன்பநாயகி கோவணத்தில் சிறையிருந்த கருநாகத்தை விடுவித்துவிட்டு " பிரபு, மதுரசம் அருந்துவிட்டு பின்னர் என் ரசம் அருந்துங்கள் " என்றாள்.

" நான் மது அருந்துவதில்லை அத்தை ": என்றான்.

" களவும் கற்று மறக்கவேண்டும் அன்பரே " என்று சொல்லிவிட்டு சைகை காட்ட சுற்றியிருந்த நான்கு பெண்களும் ஆடைகளை களைந்துவிட்டு முழு நிர்வாணமானார்கள். கருணகரனின் ஆடைகளும் களையப்பட்டு இன்பநாயகியின் கச்சையும் மஞ்சத்தில் விழுந்தது. பொதிகை மலையை பெயர்த்து கொண்டு வந்து அவளின் மார்பில் ஒட்ட வைத்தது போல இரண்டு கொங்கைகளும் முழு விறைப்பில் குத்திட்டு நின்றன. தன் கைக்கு அடங்குமாவென அளவு பார்த்தவன் ஒன்றை பற்றிக் கசக்கினான்.

" ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்ஸ் ஆஹ்ஹ்ஹ்ஹ் . பிரபு, என் தனங்கள் எடுத்த பிறவியின் பலனை இப்போது தான் அடைந்தன" என்று முனகினாள்.

பெண்ணொருத்தி மதுக்கிண்ணத்தை கொண்டுவர "மதுவை இக்கிண்ணத்தில் அருந்துங்கள்" என்று கொங்கையைக் காட்டினாள் இன்பநாயகி.

சிவந்த மதுவை துளி துளியாக கொங்கையின் மீது விட கருணாகரன் காம்போடு சேர்த்து மதுவை நக்கினான். மதுவின் சுவையும் மலர்க்காம்புகளின் சுவையும் ஒன்றையொன்று போட்டியிட்டன. இரண்டு தனங்களிலும் மதுவை மாற்றி மாற்றி வழியவிட கருணாகரன் ஒன்றை பிசைந்துகொண்டே மற்றொன்றை மாற்றி மாற்றி நக்கிச் சுவைத்தான். இன்பநாயகி இன்ப வெள்ளத்தில் தத்தளித்தாள். இடையிலிருந்த சிறு சீலையும் பறந்து போனது.

கருணாகரன் அவளின் கால்களுக்கு இடையில் சென்றமர்ந்தான். "பெண்ணே மதுவை இங்கே விடு" என்று கொங்கைகளின் இடைவெளியைக்காட்ட அவளும் வழிய விட்டாள். மலைக்குன்றுகளுக்கு இடையில் வழிந்தோடும் சிற்றருவி போல சிவந்த மது பெரும் கொங்கைகளுக்கு நடுவில் விழுந்து அடிவாரத்தை நோக்கி வழிந்தது. இடையில் இடறிய மடிப்பு மேட்டை தாண்டி தொப்புள் குழியில் சுழிந்து பொங்கி அடந்த மயிர்க்காட்டினை அடைந்த மது அருவியை அதன் பாதை முழுவதும் நக்கிக்கொண்டே கீழிறங்கினான்.

தன்னிடம் பாடம் படித்தவன் தனக்கே புதுப்பாடம் சொல்லித்தருவதை இன்பநாயகி வெகுவாக அனுபவித்து ரசித்தாள். மதுத்துளி மயிர்க்காட்டில் மறைந்திருந்த மன்மத மொட்டை தீண்டியதும் " ஆஹ்ஹ்ஹ்ஹ்ஹ் பிரபு " என்று இடையைத்தூக்கி முனகினாள். தொப்புள் சுழியில் நாக்கை விட்டு சுழற்றியவன் இரு தொடைகளையும் விரித்து உட்புறங்களை தடவினான். இன்பநாயகியின் யோணி தீப்பிடித்த காடு போல மாறியது.

மதுவை தொப்புள் குழியில் விடச்சொல்லி அவளின் காலகளிரண்டையும் மடித்து மேல் பக்கம் தூக்கி விரித்தான். காட்டுக்குள்ளிருந்த குகை சிவப்பாக விரிந்து வாசலைக் காட்டியது. வழிந்த மதுரசமும் அவளி யோணி ரசமும் கலந்துவிட நாவினை நீட்டி நக்கினான்.

" வீரரே ஒரு துளி கூட மஞ்சத்தில் விழக்கூடாது. போட்டிக்கு தயாரா " என்றாள் அருகிலிருந்தவள்.

" ம்ம்ம் " என்றவன் இன்பநாயகியை பார்த்தான். அவளோ மண்ணுலகிலிருந்து விண்ணுலகுக்கு பறப்பதை போன்ற நிலையிலிருந்தாள். துளி துளியாக விழுந்த மதுரசத்தின் அளவை அந்த பெண் கூட்ட கருணாகரன் யோணிப்பிளவை வேகமாக நக்கினான். வழிந்த மதுவின் வேகமும் கொஞ்சம் கொஞ்சமாக அதிகரிக்க இவன் நாவின் வேகமும் கூடியது. அத்தோடு இன்பநாயகியின் முனகல் வேகமும் கூடியது. மற்ற பெண்களும் தனங்களை பிசைந்துகொண்டே முனக அந்த மண்டபத்தில் முனகல் கச்சேரி அரங்கேற்ற தொடங்கியது. ஒருத்தி மதுக்கிண்ணத்தை நிரப்பி நிரப்பி தந்துகொண்டிருக்க கொஞ்சம் கூட இடைவெளியில்லாமல் மது வழியவே கருணாகரன் மூச்சை பிடித்துக்கொண்டு படு வேகமாக நக்கினான்.

" ம்ம்ம் போதும் நிறுத்தடி .. போதும் போதும் " என்று மதுக்கொண்ணத்தை பிடிங்கிக்கொண்டாள் இன்பநாயகி.

மது விழுவது நின்றுவிட கருணாகரன் மயிர்க்காட்டை பிரித்து முளைவிட்ட அவரைச் செடி போல தூக்கிநின்ற மன்மத மொட்டை சப்பினான். நாக்கு மொட்டில் பட்டதும் தன் பருத்த உடலை தூக்கி வில்லாக வளைந்தாள். நீண்டிருந்த மொட்டை வசதியாக வாய்க்குள்ளே இழுத்து நாக்கினால் நிமிண்டினான். இன்பநாயகி உணர்ச்சி தாளாமல் இரண்டு கைகளாலும் மஞ்சத்தை அடித்தாள்.

இரவு முழுவதும் காமப்பணி செய்து முற்பகலில் எழும் மாளிகை தாசிகள் முனகல் கச்சேரியைக் கேட்டு மண்டபத்தை சுற்றிலும் ஒவ்வொருவராக கூட ஆரம்பித்தார்கள். யானையின் தும்பிக்கை போல தூக்கி நின்ற கருணாகரனின் தண்டையும், அவன் நாவன்மையால் துடிக்கும் தங்களின் தலைவியையும் பார்த்து ஒவ்வொருத்திக்கும் புழையில் ரசம் ஊறிக்கொண்டிருந்தது.

" பிரபு.. போதும் " என்று அவன் முடியைப் பிடித்து தூக்கிய இன்பநாயகி " புழை கொதிக்கிறது. விரலை விடுங்கள் " என்றாள்.

கருணாகரன் ஒரு விரலை உள்ளே விட்டான். மெல்ல குடைந்தான். இன்பநாயகி அவன் கையை பிடித்து சிறு பிள்ளைக்கு எழுது கற்றுக்கொண்டுப்பது போல புழையின் உட்புறச்சுவரில் மேல் பக்கமாக விரலை அழுத்திக்கொண்டே மெல்ல நுழைத்தாள். இவள் ஏதோ சொல்லித்தருகிறாள் என்பது புரிந்ததால் கருணாகரன் அவசரமில்லாமல் கவனமாக விரலை உள்ளே நுழைத்தான். மூன்றங்குலம் விரல் சென்றதும் இன்பநாயகி " ம்ம்ம்ம்ம்ம் " என்று முனகினாள். இங்கு ஏதோ இருக்கிறது என்று விரலை மேல் பக்கம் மெல்ல தடவினான். அந்த இடத்தில் பஞ்சை உருட்டி வைத்தது போல மெத்தென்று ஓரிடம் தட்டுப்பட்டது. கருணாகரன் விரலை அதன்மீது லேசாக அழுத்தி தடவ " ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம் ம்ம்ம்ம் அங்குதான் " என்று நெளிந்தாள் இன்பநாயகி.

மனமத மொட்டைப்போல புழைக்குள்ளும் ஒரு மொட்டு இருப்பது கருணாகரனுக்கு அப்போது தான் தெரிந்தது. விரலை குடைந்து மேல்பக்கம் உரசியவாறே விட்டு விட்டு இழுக்க இன்பநாயகி அவன் தலையை யோணிமேட்டுக்கு அழுத்தினாள். நாவை மன்மத மொட்டில் சுழற்றிக்கொண்டே உள்மொட்டை தேய்த்தபடி இரண்டு விரல்களை விட்டு கருணாகரன் சுழற்ற இன்பநாயகி வேகமாக உச்சத்தின் வாசலை நெருங்கிக்கொண்டிருந்தாள்.

" க்க்ம்ம்ம் ம்ம்ம்ம் ம்ம்ம்ம் ஹ்ஹ்ஹ்ம்ம்ம் ம்ம் ம்ம்ம்ம்ம் " என்று வேகமாக மூச்சுவிட்டுக்கொண்டே அவன் தலையை மேலே தூக்கச் செய்து இடையைத் தூக்கினாள். கருணாகரன் மொட்டு விறைப்பதையே பார்த்துக்கொண்டு விரல் புணர்ச்சியை விடாமல் செய்துகொண்டிருந்தான். பஞ்சனையின் விரிப்பை இறுக்கி பிராண்டிக்கொண்டே " ஆம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம் ஆஆஆஆஆஆஆஆஆஆ ஹ்ஹ்ஹ்ஹ்ஹ்ஹ்ஹ்ஹ்ஹ்ஹ்ஹ்ஹ்ஹ்ஹ்ஹ்ஹ் " என்று இன்பநாயகி துடித்தாள். மன்மத மொட்டுக்கு அடியிலிருந்து மதனரசம் புளிச் புளிச் சென்று அவன் முகத்தில் விசிறியடித்தது.

பெண் உச்சமடைந்து பொங்குவதை முதல் முறையாக கண்ட கருணாகரன் வியப்பின் எல்லைக்கே போனான். இன்பநாயகி யோணியை அவன் முகத்துக்கு தூக்க மீண்டும் வாய் வைத்தான். இம்முறை அவன் மொட்டைக்கடித்தான். அவள் மீண்டும் மதனரசத்தை வாயில் பீச்சினாள். பல வருடங்களுக்கு பிறகு பொங்கியதால் இன்பநாயகியின் யோணி அதீதமாக சுரந்தது. அதனால் ஏற்பட்ட கூச்சத்தால் தொடையை இறுக்கி புழையை மூடிக்கொண்டாள். கருணாகரன் நனைந்த விரல்களை நக்கிக்கொண்டு சுற்றும் முற்றும் பார்த்தான். மாளிகையின் தாசிகளில் பாதிக்கு மேல் அங்கே கூடியிருந்தார்கள்.

அவனை பஞ்சனையில் மல்லார்ந்து படுக்க வைத்து தோலாயுத்தை குலுக்கினாள் இன்பநாயகி. " பிரபு, இவர்கள் ஐவரையும் உச்சமடைய வைத்துவிட்டு பின்னர்தான் என்னை புணரவேண்டும் " என்று சொல்லிவிட்டு தண்டை வாய்க்குள் விட்டு சப்ப ஆரம்பித்தாள்.

இரண்டு பெண்களை இருபுறமும் அமர வைத்து யோணிக்குள் விரலை விட்டான். ஒருத்தியை முகத்தில் அமர வைத்தான். கற்றுக்கொண்ட விரல் வித்தையை புழைக்குள் காட்டிக்கொண்டே நாவினை மூன்றாமவள் யோணிக்குள் சுழற்றினான். இன்பநாயகியிடம் செய்த லீலைகளிலும், அவன் தோலாயுதத்தை கண்ட கிளர்சியிலும் அங்கிருந்த ஐவரின் யோணிகளும் முன்னரே ஊறியிருந்ததால் இவனின் விரல் வேலையில் வெகு நேரம் தாக்குப் பிடிக்க முடியாமல் அடுத்தடுத்து மதனரசத்தை சுரந்தார்கள். மூன்றாமவளும் சிறிது நேரத்தில் வாய்க்குள் பொங்கிவிட்டு எழுந்தாள்.

மற்ற இருவரையும் படுக்க வைத்து விரலையும் நாக்கையும் மட்டுமே உபயோகித்து பொங்கவைத்துவிட இன்பநாயகி மிரண்டே போனாள். இது நாள் வரை சாளுக்கிய ராணியிடம் சிக்கி கருணாகரன் மீள்வான என்று நினைத்துக்கொண்டிருந்த இன்பநாயகி தன் கூற்றை மாற்றிக்கொண்டு இவனிடம் சிக்கி அம்பிகாதேவி என்ன பாடு படப்போகிறாளோ என்றே நினைத்தாள்.

" அத்தை தாயாரா " என்று தண்டை குலுக்கிக்கொண்டே கேட்டான்.

" வீரரே, நானும் வரட்டுமா. இரவு வந்தவன் ஒன்றுமே செய்யாமல் போய்விட்டான் " என்று கூட்டத்தில் கோமளா இறைந்தாள்.